16-09-2012

Pushing the Limits - Katie McGarry

Achterflap
Voor een korte inhoud verwijs ik je door naar goodreads.

Mijn mening
Ik wou dit boek heel graag lezen, want zo ver ik mij kan herinneren, heb ik er enkel goede dingen over gelezen op andere blogs. Plus, het klonk een beetje als Perfect Chemistry, een boek waar ik van genoten heb. Maar toch verschilde Pushing the Limits meer van Perfect Chemistry dan ik verwacht had. Er zijn zeker ook gelijkenissen en om het allemaal eens op een rijtje te zetten, wou ik een korte vergelijking tussen deze twee boeken willen doen.

Het algmene concept van de twee boeken is hetzelfde: een jongen en een meisje die op elkaar verliefd worden, met elk hun persoonlijke problemen. Ik denk dat er ook nog wel meer boeken dan Pushing the Limits en Perfect Chemistry zijn met dat concept. Waar naar mijn mening het grote verschil lag, was bij de persoonlijke problemen. Ik vond dat in Pushing the Limits ten eerste meer problemen waren en ten tweede ook dat de problemen zwaarder waren. Niet dat de problemen van Alex en Brittany peanuts waren, integendeel.

Laten we ze eens vergelijken, beginnende bij Perfect Chemistry: Brittany heeft ten eerste een gehandicapte zus, die ze gelukkig wil maken. Haar ouders, daarentegen, heb het druk met hun job en huren (meestal incompetente) mensen in om voor hun dochter te zorgen. Daardoor loopt de relatie tussen Brittany en haar ouders niet goed. Alex zit in een gang om zijn familie te beschermen, zijn vader is daardoor enkele jaren geleden vermoord. Ondertussen probeert hij zijn twee broers wel op het rechte pad te houden, maar die zijn niet echt bereid tot medewerking. Nu, voor Pushing the Limits: Echo heeft geen herinneringen van een bepaalde nacht, de nacht dat haar moeder haar de littekens op haar polsen bezorgde. Haar moeder heeft het Bipolar Disorder. Als je niet weet wat dat inhoudt, google het dan eens. Echo's vader is hertrouwt en Echo kan het echt niet hebben met haar stiefmoeder, wat de relatie met haar vader dan ook weer eens bemoeilijkt. Daar komt dan ook nog eens bij dat enkele maanden geleden Echo's broer, Aires gesneuveld is in Afghanistan. Echo had een heel goede relatie met haar broer, dus zijn dood drukt zwaar op haar. Ten laatste gaat het op school op sociaal vlak niet zo goed. Heel wat mensen hebben haar laten vallen toen ze terug op school kwam na het accident met haar moeder. Ze wisten er het fijne niet van, en er werd gezegd dat ze een 'cutter' was. Ze heeft wel nog steeds haar beste vriendin aan haar zijde. En dan hebben we Noah nog. Noah verloor zijn ouders enkele jaren geleden in een brand, dat ook het huis en bezittingen vernietigde. Zo werden hij en zijn twee jongere broers in de pleegzorg geplaatst. Noah is al verschillende keren mishandeld door zijn pleegouders, hij mag ook zijn broers niet meer zien omwille van agressief gedrag omdat hij zijn pleegvader geslagen had. Noah wilt zijn broers beschermen voor gewelddadige pleegouders, maar dat gaat dus moeilijk wanneer hij geen contact mag hebben met hen.

Zoals je ziet is er een dikke boterham problemen en normaal gezien ga ik 'probleemboeken' uit de weg. Natuurlijk wist ik niet (en had ik ook niet verwacht) dat er zoveel problemen in zouden voorkomen, maar ik vind dit soort van issues best leuk om over te lezen. Ik denk dat ik vooral over dingen zoals drugs, ontvoeringen enzo niet graag lees. Ook het feit dat er wat romance doorgemixed is maakt zeker verschil.

Zoals je waarschijnlijk al door had, zijn er twee hoofdpersonages: Echo en Noah. Er is ook een wisselend vertelperspectief. Ik vind ze allebei sympathiek. Elk op hun eigen manier. Echo is naar mijn mening een realistisch personage. Ik vind ze vooral ook sterk, ze heeft heel wat meegemaakt/verloren op een erg korte tijd en ze slaat zich er door. Ook Noah is een leuke, en heeft ook duidelijk een andere vertelstijl dan Echo. Het zou zelfs duidelijk zijn wie aan het woord is zonder dat de naam boven het hoofdstuk staat, gewoon omdat hun gedachten in een heel verschillende stijl geschreven zijn.

Buiten Echo en Noah zijn er nog andere hoofdpersonages die ik leuk vond. Zo heb je Echo's beste vriendin: Lila en ook Echo's en Noahs therapeut: Mrs. Collins. Ook voor Noahs vrienden Beth en Isaiah kan ik sympathie opbrengen. 

Er zit ook humor in het verhaal. Het gekibbel en geplaag in het begin tussen Noah en Echo. En een boek waar je zo nu en dan eens mee kunt lachen, ook al is het een boek met onderwerpen zoals Pushing the Limits, is altijd toffer.

In kort is dit boek over serieuze problemen met flinke schep romance erdoor gemixed. Ik vind het een echte aanrader! Ookal ben je zo niet voor dit genre. 

Cover
Ik heb dit nog altijd liever dan grote gezichten, maar het is niet iets waar ik mee over straat zou lopen. Het boek gaat over nog veel meer dan gewoon een highschoolromance, en dat toont deze cover niet. Er waren nog andere elementen waar ze mee konden werken. Sterrenbeelden/hemel, iets wat toch terug komt, om maar een voorbeeld te geven. 

Goodreads-sterren
4.33 

Info
  • Auteur: Katie McGarry
  • Titel: Pushing the Limits
  • Er komt een vervolg, of beter gezegd een volgende boek in de reeks. Het is niet een vervolg op dit verhaal van Echo en Noah, maar vertelt het verhaal van Beth, die we al leren kennen in Pushing the Limits. Het boek zal Dare You To heten.

2 opmerkingen: